MS Noordam Cruisen naar de ABC eilanden Nov 2011

Onze cruise op de Noordam van 11 t/m 21 Nov. 2011.
Hallo vrienden,

Jullie hebben ons een tijdje moeten missen op hansenyolande.waarbenjij.nu. Dit komt omdat er bijna geen goedkope verbinding mogelijk was op de boot. Als je wilt internetten kost dit een klein vermogen. We hebben hele prachtige dagen mogen beleven, zowel op zee, als ook op de eilanden die we hebben bezocht. Bij het verlaten van de haven in Fort Lauderdale kregen we al direct te maken met een krachtige wind en hoge golven. Omdat ik me nooit mag bemoeien met het in- en uitpakken van de koffers heb ik dit zoals gewoonlijk overgelaten aan Yolande. Dit werd gaandeweg steeds moeilijker. Ze heeft wel lange benen, maar het blijken geen stevige zeebenen te zijn. Ze voelde zich niet goed worden en moest een plastic zak hebben voor het geval dat... Ik heb haar geadviseerd dat het slimmer is rustig op de doos te gaan zitten. Met de deksel er nog op natuurlijk. Dit bleek te helpen. Na een tijdje is ze gewend geraakt aan de hoge golven. De dagen er na werd het wat rustiger op zee. We hadden wat tijdschriften meegenomen om in ieder geval wat te lezen te hebben. Hebben ze aan boord een prachtige bibliotheek met enorm veel boeken. Maar helaas, na iedere poging om wat te lezen kregen we te maken met wel heel zware ogen. Zelf heb ik anderhalve week nodig gehad om Voetbal International door te bladeren. Gezegd moet worden dat er ook wel heel weinig over PSV in stond. Op het Promenade dek hebben we flink kunnen wandelen. Maar het ideale van de bootreis is toch wel dat je 's avonds slaapt, en de volgende morgen om 7 u. weer heel ergens anders bent. Je kunt zelf bepalen wat je overdag gaat doen. Excursies zijn echter niet goedkoop. Een mooie bezigheid van m.n de Amerikanen is juwelen kopen op de eilanden. Dit scheelt een hoop tax. Alleen al van de eilandbezoekers van de Noordam wordt de omzet geschat op $ 1 miljoen per maand. Om 5 u. 's middags vertrekt de boot weer en kun je je opmaken voor het diner. De show begint meestal rond 9:30 u. De artiesten die optreden zijn allemaal topartiesten, en de shows zijn heel afwisselend. Van Broadway (zingen en dansen). klassiek, Motown, vocaal, viool, stand up comedien, orkest, dansen door Indonesische bemanning tot en met een turnvoorstelling door een Amerikaan die namens Amerika aan de Olympische spelen van Seoul en Barcelona heeft deelgenomen. Naast het bezoeken van de show kun je nog vele andere dingen doen, zoals naar de film gaan of naar het Casino. Maar dit laatste hebben we niet gedaan. Wat heel geweldig is, is het avondeten. We hebben er voor gekozen om iedere avond met andere mensen aan tafel te zitten. Dit is echt genieten. Je krijgt hele indrukwekkende verhalen te horen. De meeste indruk maakte toch wel het verhaal van een Amerikaanse oud internist, inmiddels 68 jr. en moeilijk ter been. Hij heeft 11 jr. in Vietnam gewerkt, en daar volgens zijn zeggen het vak geleerd. Na 11 jr. had hij er genoeg van om heel veel uren per dag te moeten werken en is toen teruggegaan naar Amerika. Hij is zich als internist gaan bezig houden met "hele moeilijke gevallen" en heeft daar een behoorlijke boterham mee verdiend. Hij maakt samen met zijn vrouw Sue regelmatig een wereldreis op een van de schepen van de HAL. Hij had een mooi optrekje net over de grens in Mexico, met air strip. Ziet hij op een avond zijn vliegtuig ineens in de lucht verdwijnen. En ze hadden nog wat meer spullen meegenomen. Hij was ineens $ 300.000 armer. Wij hebben maar niet verteld dat we een Mexicaanse vriend hebben, want hij is totaal niet te spreken over Mexicanen. Na ons bezoek aan Aruba zaten we aan tafel met een Nederlands echtpaar. Blijkt hij een oud Océ directeur te zijn geweest. Hij vertelde dat hij toch wel een hele grote fout had gemaakt de avond tevoren. In het gesprek met Amerikanen gaf hij aan dat wij in Nederland proberen de zwakkeren te helpen in onze maatschappij. Dit had hij beter niet kunnen zeggen, want alle vier de tafelgenoten waardeerden dit niet en liepen tijdens het voorgerecht weg van tafel.Naast Amerikanen zijn er ook veel ook Canadezen, gepensioneerden, weduwen, voormalig leger officieren, maar vooral veel levensgenieters. Heel boeiende ontmoetingen allemaal. Aan boord zijn toch veelal mensen met goed gevulde beurzen. Van een jaar of 70- 80. Ze hebben reeds enkele, of wel meer dan 60 - 160 cruises achter de rug. Het verblijf aan boord is goedkoper en beter dan in een tehuis, zeggen ze. Ze hebben stuk voor stuk allemaal een afkeur van Obama. Ze zien fabrieken gesloten worden, en het werk vertrekken naar China. De gezondheidszorg wordt onbetaalbaar, en de kwaliteit van de zorg neemt schrikbarend af. De studiekosten per student in Amerika zijn de hoogste in de wereld, en het kwaliteitsniveau van de Amerikaanse student zit wereldwijd onder de maat (minder dan gemiddeld). Wat er recent op de Penn State University is gebeurd schrikt heel veel mensen af (kindermisbruik). Het wachten is volgend jaar rond deze tijd op een President die krachtige maatregelen treft (en denk ik vooral kijkt naar de portemonnaie van de rijken).
Natuurlijk zijn we ook de boot op gegaan om eilanden te bezoeken. Half Moon Cay en Grand Turk kenden we al. Samana, Dominicaanse Republiek was nieuw. We zijn er maar heel even geweest. Het was er meer dan bloedheet en we werden niet goed van al het geschooi voor geld, taxirit, of noem maar op. Men is er heel arm, en de gebouwen zien er heel slecht onderhouden uit. We voelden er ons niet op ons gemak. Het hoogtepunt moest natuurlijk het bezoek aan de A-B-C eilanden worden. We hebben ze in omgekeerde volgorde bezocht. Eerst Willemstad Curaçao. Bij aankomst zie je de prachtige, in pastelkleuren geschilderde oude gebouwen, de pontonbrug en Fort Amsterdam. Als je gaat wandelen zie je echter dat veel gebouwen heel slecht onderhouden zijn. Veel winkels nodigen je ook niet uit om naar binnen te gaan. Wel zichtbaar was dat Koningin Beatrix recent nog het eiland heeft bezocht. De eerste indruk van Bonaire was dat het toch wel een mooier eiland is dan Curaçao. De huizen worden er beter onderhouden, het ziet er allemaal schoner uit, en je ziet geen schoorstenen met vieze rookpluimen van de olieraffinaderijen. We hebben er kunnen snorkelen, mooi koraal gezien en prachtig gekleurde vissen. Toen we in het water lagen kregen we een felle regenbui over ons heen. De kleren en handdoeken op het strand werden kleddernat. Maar op de terugweg in de open bus werd alles weer snel droog. Het allermooiste eiland vonden we toch Aruba. In de haven prachtige gebouwen in mooie kleuren. Tegen 10 u. zijn we opgehaald door Ger, Yolande’s voormalige baas. Hij woont samen met zijn vrouw Gerda van oktober tot april op Aruba. Hij bracht ons naar hun mooie onderkomen op Aruba. Onderweg hebben we prachtige hotels gezien, met parelwitte stranden, en voor de kust mooie boten. Thuis stond Gerda ons op te wachten. We hebben gezellig bij het zwembad gekletst over van alles en nog wat. Na de lunch zijn we over het noordelijke deel van het eiland gaan rijden, en hebben de inmiddels ingestorte "natural bridge" kunnen bewonderen. We zijn teruggereden door het gebied waar Ger vrijwilligerswerk doet op een donkeyfarm. Dit moet u beslist eens bezoeken als u op Aruba bent. Men verzorgt er een 60-tal ezels die op het eiland aan hun lot zijn overgelaten. We zijn langs het vliegveld gereden en uiteindelijk weer in Oranjestad teruggekomen. De Noordam lag al op ons te wachten. Gerda en Ger, bij deze willen we jullie nog hartelijk bedanken voor de allervriendelijkste ontvangst en voor de enthousiaste verhalen over Aruba. Dit was een ongelooflijk mooie afsluiting van onze bootreis. Daarna hebben we nog 2 dagen op zee doorgebracht, en zijn tussen Haiti en Cuba doorgevaren, en daarna boven langs de kust van Cuba. Daarna recht omhoog richting Fort Lauderdale, Florida waar we maandag 21 Nov. om 7u. 'sochtends zijn aangekomen.