Krul in Vietnam

Hallo allemaal,

we hebben weer een lange busreis achter de rug van Hoi naar Qui Nohn. Niets als regen onderweg. Gelukkig hebben ze highway nbr. 1 opgehoogd anders hadden we vaak natte voeten gehad. Ongelooflijk veel water is er gevallen. Links en rechts van de bus zie je alleen maar water. Vandaag zouden we een tussenstop maken in My Son, beter bekend als My Lay. De Amerikanen hadden gedacht hier Vietcong soldaten aan te treffen. Toen die er niet waren hebben ze de dorpelingen maar doodgeschoten. 500 doden. Gruwelijke foto's hebben we hiervan gezien. Maar de weg hier naar toe stond onder water. Dus de excursie ging niet door. We hebben 2 x een plas pauze gehad. We waren Hoi An nog niet uit of iemand kwam erachter dat zijn mobiel waarschijnlijk nog op het nachtkastje lag. Wilde ze net een SMS sturen naar haar moeder die op het punt stond met vakantie te gaan. De bus werd langs de kant gezet, en er werd meteen naar het hotel gebeld. De kamer werd onderste boven gekeerd. Niets gevonden!!?? Ineens een gil in de bus. Ik heb hem. Zat die in de fototas. Deze grap heeft me een hoop koffie gekost bij de eerste plaspauze. Voor het middageten waren we natuurlijk te vroeg omdat My Son niet doorging. Komen we om half 12 in het restaurant zitten daar een aantal lokalen te eten en te zuipen. Ze zaten met zijn 5-en tafel en krat 3, wel Heineken, werd aangerukt. Vrouwen kunnen kleppen, maar wat die kerels lieten horen grenst aan het ongelooflijke, en hard (en zat). Daarna weer de bus in. Tegen kwart voor 5 zijn we hier aangekomen. Mijn humeur is niet goed. Hele dag regen en krijg je ook nog te horen dat PSV verloren heeft. Wordt ik er meteen weer doorgehaald. Nu heb ik al van alles opgeschreven maar de titel luidt "Krul in Vietnam". Krul heet bij ons eigenlijk Marco, maar als zijn vrouw kwaad op hem wordt roept ze "Krul kom hier". Nu, de Krul kan mee doen aan de Olympische Spelen en uitkomen voor het Westland. Ik heb nl. nog nooit iemand zo snel zien reageren als zijn vrouw roept. Maar ik moet zeggen. De Krul maakt het er ook naar. Hij is in tegenstelling tot de gemiddelde Nederlandse man erg kooplustig. Niet dat hij iets nodig heeft, maar zodra zo'n schattig Vietnamees meisje hem iets aanprijst, bezwijkt hij. Hij probeert eerst nog iets af te dingen. Maar als ze zegt, het kost 30.000 Dong, geft hij ze 50.000. Hij is tegoed voor deze wereld maar dan ineens: "Krul, wat doe je nu weer??". En omdat hij ze uitgeeft, moet zij flappentappen. Dat is best moeilijk als er alleen maar Vietnamese tekens op het scherm staan. Dan heeft ze weer hulp nodig. Wij pinnen 1 keer een paar miljoen. Zij doet het 2 keer achter elkaar. Ongelooflijk. Dan zijn er ook nog mensen uit het hoge Noorden van Nederland. Wij mogen Jan en Nienke zeggen. Die zijn niet anders. En die mensen trekken de hele dag met elkaar op. Heel vervelend. Gisteren in Hoi An zijn we teruggegaan naar de kroeg waar ze muziek draaien uit de jaren 60. De mannen zijn gaan poolen, en de dames maar kleppen. Jan had geluk dat die bij mij in het team zat. De Krul was gekoppeld aan onze Belgische reisleider. Dat is natuurlijk de reden dat ze met 4 - 0 verloren hebben volgens de Krul, maar geloof me. Volgens mij kan hij beter zingen. Van voetballen heeft hij ook geen verstand. Hebben jullie ooit gehoord van Westlandia? Dan vraagt hij ook wel eens wat Sparta gedaan heeft. Voetballen die? Ze zijn allemaal jaloers op mij omdat ik de enige ben met verstand van voetbal. Vanwege het weer, en omdat er verder niets te doen is in dit kleine plaatsje blijven we vanavond in het hotel. De kans is groot dat we een danswedstrijd organiseren. De Krul zei dat ie ons wel eens een poepje zou laten ruiken. Hij verliest iedere keer weer. Met poolen, met kaarten, maar dansen kan ie als de beste. We zullen zien. Volgens mij zal zijn vrouw wel leiden. Want zo is ze wel. Nu moet ik opschieten. Ze weten niet dat ik dit verhaal nu snel aan het schrijven ben. Over 45 minuten worden we aan de bar verwacht. Ze hebben allemaal schrik voor de Krul en willen zich moed indrinken. De Krul danst nl. niet. Hij zweeft.

Piet, nog bedankt voor de zwarte jasjes. Ze komen hier goed van pas. Volgens mij moeten jullie ook naar Vietnam. Het gaat hier allemaal zeer ontspannen aan toe, en Thea kan zich hier helemaal uitleven. Dan stuur jij Thea gewoon weg met een paar Dong. Je zegt gewoon. Je krijgt niet meer want hier moet je gewoon afdongen. Dan kan jij hier andere leuke dingen doen. Heel gezellig.

Ik moet nu echt weg anders krijgen ze argwaan. Wordt vervolgd.

Groetjes,

Yolande en Hans