De laatste dagen in het Kruger Park

Woensdag 21-10-2209. Skukuza.
We zouden om 5.15 u. vertrekken ware het niet dat 1 van de accu's leeg was. Wat doe je dan op zo'n vroeg tijdstip? Joost is op zoek gegaan naar een garage of winkel voor een geschikte startkabel. Gelukkig was er al een winkel open. Maar hij had geen geld bij zich en moest toen weer terug naar ons B&B adres. Bij het B&B adres heeft hij toe een passerende auto aangehouden. De man heeft ons geholpen en konden we toch nog redelijk op tijd naar het Kruger Park. 's Nachts was de 12 V koelkast aangebleven en deze heeft de auto leeggetrokken. Bij Crocodile Bridge zijn we om 6 u. het Park ingegaan. Ons einddoel was Satara maar hier waren de Lodges volgeboekt. We zijn door het Park naar Sukuza gereden waar we rond 13.30 u. zijn aangekomen. Onderweg hebben we heel wat dieren gezien. Nijlpaarden, olifanten, allerlei soorten herten, struisvogels, apen, krokodillen en prachtige grote vogels. De temperatuur aan het eind van de middag is ruim boven de 30 gr.C. We smelten in de auto. We zijn blij dat we in de middag in onze cottage kunnen rusten en douchen. We hebben nog een poging gewaagd om de dame van het Consulaat te pakken te krijgen maar ze zat ineens weer in een belangrijke meeting. Tegen het eind van de ochtend hebben we nog gegeten bij Lower Sable. Een prachtige locatie aan het water. We hebben hier veel nijlpaarden gezien en krokodillen. Een groep olifanten ging hier door het water naar de overkant. Prachtig om te zien. We hebben inmiddels al veel foto's geschoten (deze zetten we later als we thuis zijn wel op Hyves).Dit is onze 1e safaridag. Het aller aandoenlijkst dat we 's morgens gezien hebben is een moeder olifant die nog niet zo lang geleden bevallen was van een jong. Het jonge mannetje had de navelstreng nog hangen en zakte regelmatig door zijn poten. Hij werd dan weer snel door zijn moeder op het rechte pad gezet. We hebben hiervan natuurlijk veel foto's gemaakt. Na 3 u. zijn we naar een prachtige vogelspot plek geweest. In een speciaal daarvoor gemaakte beschutting kun je in alle stilte van de natuur genieten. Hier zie je de echte liefhebbers met grote fotolenzen en verrekijkers. En als je dan toevallig een geluidje maakt kijken ze je lelijk aan. Naast de prachtige natuur raak je ook onder de indruk van de geluiden die de beesten maken. Vooral de nijlpaarden. Het schouwspel raakt je echt. Zo mooi. We zijn op slechts een paar kilometer van de grens met Mozambique geweest. Want het Park loopt gewoon door, kent geen grens. Wat een geweldig groot land is Z.Afrika toch!
Donderdag 22-10. Van Tsokwane naar Satara.
Om 5.30 mag je van het terrein af in het Park. We gaan eerst weer terug naar de vogelspot plaats. De echte spotters hebben inmiddels alle plaatsen weer ingenomen. Op het vroege tijdstip is er nog maar weinig te zien. We zijn daarom niet lang gebleven. Het landschap waar we door gaan is heel dor. Het wachten is op de eerste regen. Onderweg hebben we weer veel soorten herten gezien. Totdat we van een pad af gaan en plotseling 2 leeuwinnen zien wandelen. Ze trekken zich niets aan van de toeristen. We hebben ze een hele tijd bewonderd en zijn daarna naar onze rustplaats Tshokowana gegaan. Wederom een prachtige locatie. Vlak voordat we bij deze rustplaats komen zien we plotseling een aantal auto's stilstaan en de mensen kijken naar een grote groep olifanten die zomaar bomen uit de grond trekken en de nog aanwezig groene blaadjes opeten. Nu moet je in de natuur steeds om je heen kijken. Komt er ook nog een groep achter onze rug aanzetten. We dreigen te worden ingesloten. Joost heeft de auto snel in z'n achteruit kunnen zetten. Want als ze met gemak bomen uit de grond kunnen trekken is het met een auto ook zo gebeurd. Op de rustplaats hebben we lekker gegeten. Tegen 11 u. zijn we richting Satara gereden. Satara zit vol. we kunnen hier niet overnachten. We bellen met Tee Too. Deze zit ook vol. We kunnen waarschijnlijk wel bij 1 van de collega's in Komaripool overnachten. We moeten de afstanden wel in de gaten houden want het Kruger Park is net zo groot als Nederland. Onderweg naar Orpen hebben we bewolkt weer en het is gelukkig een stuk frisser dan de vorige dag. We passeren nog een dode giraffe. Vlak daarbij staan nog gieren na te genieten van de maaltijd. Op de Cheetah na hebben we inmiddels de big 5 gezien. Wat opvalt zijn de vele olifanten en giraffen. Overal zie gigantische hopen olifanten drollen. Vlak voordat we het Park verlaten zien we een kleine drinkplaats waar een hele grote groep olifanten naar toe rent. Een prachtig gezicht. Je ziet duidelijk wie de leider is. Sommige beesten worden bij het water weggeduwd. Eerst moeten de baby's drinken. Dan de rest. De rit terug naar Komatipool is mooi. We gaan door een bergachtig gebied met vele slingerwegen. We komen in het donker aan (+/- 19.30 u.). Door de drukte waren ze ons vergeten bij Tee Too. We hebben snel een oplossing gevonden. Een in lokaal restaurant Tamparina hebben we nog wat gegeten. Yolande en Joost hebben zich tegoed gedaan aan grote garnalen uit Mozambique. Een specialiteit. Tegen 21.30 u. komen we bij het Komatipool Chalet Park aan en zijn meteen gaan slapen.
Vrijdag 23-10. Malelane - Hazyview.
Pas om 7 u. zijn we gaan ontbijten. Zo'n typisch Engels ontbijt. Daarna rijden we door naar de ingang van het Kruger Park in Malelane. Het zuidelijkst puntje. Van daaruit zullen we weer richting Noorden rijden. Iets na 8 u. hebben we bij deze ingang opnieuw naar het Consulaat van Botswane gebeld in J'burg. Na 20 keer het volkslied aangehoord te hebben kreeg ik de bevesting dat het visum voor 13 u. opgehaald kon worden. We hebben vlug Joost zijn collega gebeld bij IBM. Hij zou het voor 12.30 u ophalen omdat het Consulaat om 13 u. sluit. We hebben hem geadviseerd eerst te bellen of het visum klaar lag voordat hij bij IBM zou vertrekken. Hij doet dat en krijgt dan te horen dat het niet klaar ligt. Dus belt hij ons. Ik dus weer gebeld, en ik was behoorlijk pissig tegen de dame aan de telefoon. Uiteindelijk bevestigde ze weer dat het klaar zou liggen. De collega is naar het Consulaat gegaan. En ook hij moest terplekke uit zijn sloffen schieten om het alsnog geregeld te krijgen. Maar we hebben het. We gaan nu opweg naar Berg en Dal. Een prachtige locatie in de heuvels. Onderweg zouden we leeuwen moeten kunnen zien. Helaas niet dus. In het restaurant van Berg en Dal zijn we in gesprek geraakt met een jong stel uit Zwitserland. Ze waren met hun tiener dochter eerst naar Mozambique geweest en de laaste week door het Park. Ze hebben al heel veel van de wereld gezien. Ook van Alaska waar we volgend jaar naar toe gaan. We hebben wat tips gekregen. De omleiding bij Berg en Dal was heel mooi. Een prachtig berglandschap. We zijn weer doorgereden naar Skukuza. Hier hebben we weer lekker gegeten en kregen we nog een locale show te zien. Een 4-tal artiesten trommelde, danste en zong prachtige liederen over dingen uit de natuur. We moeten opschieten omdat we nog een slaapplaats moeten zien te vinden in Hazyview. Maar eerst nog hebben we de afslag genomen naar Lake Panic Bird Hide waar we weer vogels gespot hebben. Het blijft een prachtig schouwspel. Er waren weer nijlpaarden en een krokodil. Via de uitgang Paul Kruger zijn we opweg gegaan naar Hazyview. Bij de lokale VVV hebben we naar een een B&B gevraagd en er een gevonden. We kregen de Nabana Lodge aangeboden, ongeveer 10 km buiten het dorp. We zitten nu midden tussen de bananenvelden. Zo ver als je kijken kunt zie je bananen. Als ik me inchecken krijg ik te horen dat we een lekke band hebben. Joost haalt allerlei werktuigen uit de auto maar we weten niet hoe het allemaal werkt. De Zuid Afrikanen schieten ons te hulp en het klusje is zo geklaard. We moeten morgen een nieuwe band kopen. Morgen gaan we via de Panoram Route (hoge bergen) terug naar Johannesburg. We hebben er nu zo'n 3.000 km opzitten en willen het rustig aandoen in het weekend en ons opmaken voor de reis naar Botswana volgende week.