Niet naar Namibie, terug naar Upington

Upington, 17 Oktober 2009

Hallo allemaal,

Kennen jullie het verhaal van die mensen die naar Namibie gingen. Wij wel. Ze mochten er niet in.
Danielle had al een tijd geleden een visum aangevraagd maar geen response gekregen. Bij de grens aangekomen werd de toegang geweigerd.
Bijkomend probleem, het is weekend en dan valt er niets te regelen.
Dit betekent, terug naar Johannesburg,en maandag naar Pretoria. Naar de ambassades van Namibie en Botswana.
Voordat er iets officieel is kan het best al weer woensdag zijn.
Het hele programma valt in duigen. (We moeten nu snel onze gereserveerde B&B overnachting annuleren).

Even terug naar donderdagmiddag. Na 15 u. hebben we Danielle opgehaald en zijn gaan winkelen in de grote Mall aan de overkant.
Op het Mandela Square hebben we wat gedronken en 's avonds hier Thai's gegeten. De prijzen die je hier betaalt zijn Europese prijzen.
Daarna zijn we naar huis gereden en vroeg naar bed gegaan.
Vrijdagochtend zouden we om 5 u. opstaan om nog voor de ochtend spits J'burg uit te zijn.
Heeft die vrouw van mij een keer de SIM kaart uit mijn mobiel gehaald en de klok niet op de goede tijd ingesteld.
Om 5 u. ging de wekker af, dachten we. Was het 4 u. We zijn dus op tijd vertrokken, maar ondanks het vroege tijdstip was het al zeer druk op de wegen.
Na J'burg zie je heel veel goudmijnen. Op weg naar Upington is de weg die we moeten gaan afgesloten.
Detour. Nu zijn de afstanden in Z.A. iets anders dan dat wij gewend zijn. De landschappen die we onderweg te zien krijgen zijn redelijk vlak en kaal.
Onderweg worden we regelmatig gecontroleerd op snelheid. Voor Olifantshoek zien we weer andere mijnen, waar delfstoffen gewonnen worden.
We hebben ruim 800 km gereden, en de hoofdweg is slechts enkelbaans. Af en toe schiet het niet op maar we zien koeien, geiten, ezels en paarden.
Vlak voor Upington verandert het landschap weer en zien we grasvlakten met schapen en struisvogels.Rond Upington wordt wijn gemaakt.
In Upington hebben we Het Riviera Garden B&B snel gevonden. Een unieke plaats aan de rivier. Prachtig aangelegd. Hier alleen al kun je 2/3 weken verblijven en
tot rust komen.

Zaterdag 17 Okt.
6.15 u opgestaan. Zodra het licht wordt beginnen de vogels te fluiten. Niet 1 vogel, maar ontelbare. Een enorm concert. Het rare is dat het 10 minuten later weer heel stil werd.
Om 7.30 u. zijn we gaan ontbijten. Dit was genieten van alle vruchten die je hier kunt aantreffen, aangevuld met een echt Engels ontbijt.
Daarna op weg naar Gruenau (Namibie). Ongeveer 130 km naar de grens door een woestijnlandschap, met af en toe wat dieren. Gnoe's, struisvogels, schapen en geiten.
Bij de Z.A. grens aangekomen moet je je eerst melden bij de politie (voor de autogegevens), daarna naar de douane (voor de pas) en daarna naar de grenspolitie voor de inspectie
van de auto. Dit alles kost heel veel tijd en energie. Na de Z.A grens krijgen we eerst een paar km niemandsland. En dan begint het ritueel weer opnieuw.
Totdat de dame van de douane met de mededeling kwam dat Danielle het land niet in mocht. Iedereen die Joost kent weet hoe hij zich dan kan beheersen.
Je kunt je druk maken maar hierdoor kom je het land toch niet in. Het enige dat je kunt doen is teruggaan naar Upington en vandaar uit een nieuw plan bedenken.
Onderweg het B&B adres gebeld en er waren gelukkig nog 2 huisjes beschikbaar. De eigenaresse had toch wel een beetje medelijden met ons. Toen we vertelden dat we graag wilden BBQ-en kregen we een ander huisje aangeboden langs de rivier. We hebben hier een veranda met een goddelijk uitzicht.
We gaan nu genieten van de braai. Morgen moeten we weer heel vroeg vertrekken en ruim 800 km terugrijden naar J'burg. Toch blijven we genieten.


Groetjes uit Upington